Profil użytkownika Unber

Ostry, czasami brutalny film mówiący o tym, że mieszkanie z Ikei nie zdoła ukryć szaleństwa, a miłość to pojęcie bardzo, bardzo wzglęne.

Ładne zdjęcia. Ale najlepsze zdjęcia nie ukryją fabuły, niestety.

Film dobry, ale niewiele ponad dobry. Duży wpływ na ppozytywny odbiór filmu ma montaż i wplatanie nagrań z PRL-u, ale niestety po wielu tematach tylko się prześlizguje.

Lekko absurdalna, świetnie nakręcona kwintesencja optymizmu.

Ot, taki amerykański "Leon Zawodowiec". Morderca (ale wiadomo, że dobry), dziewczynka, ten zły (ale nie za bardzo). I symaptyczna policjantka. Ale ze świetną ścieżką dźwiękową.

Dwoje ludzi, absurdalna sytuacja, nieprzyjemny system i ciągły śnieg za oknem. Gorzka komedia o dziwnych przypadkach, które pozwalają sie rodzić najdziwniejszym przyjaźniom.

Główne atuty tego filmu? Grafika, będąca dziełem genialnych animatorów i Kawajiriego, oraz wspaniała wizja świata. Fabuła, będąca w gruncie rzeczy klasyczną gotycką historią o miłości i krwiopijcach nie jest najgorsza, ale przerost formy nad treścią jest niezaprzeczalny.

Lekka, słodko-gorzka komedia o ludziach, ich różnorodności i sile przypadku. Bo to właśnie przypadek scala przeszłość i teraźniejszość, stając się motorem kolejnych, coraz bardziej absurdalnych wydarzeń.

Dialogi budowane z cytatów, miasta przypominające indyjskie świątynie, filozoficzne pprzemyślenia i bassety. Ciężki cyberpunk w orientalnym filozoficzno-widowiskowym sosie.

Nieczęsto się zdarza, by nie zestarzały się efekty specjalne i zdjęcia. A te do dziś robią niesamowity wrażenie - monumentalne miasta i maszyny, mroczne laboratorium... Nadrabia niestety przedramatyzowanym aktorstwem i dziurawą fabułą. Ale i tak must see.

Film, który można obejrzeć tylko i wyłącznie wtedy, jeśli zdoła się sobie wmówić, że to komiks.

Niezwykły, bajkowy powrót do dzieciństwa. Jeden z filmów, których akcja nie pędzi czy biegnie, tylko powoli płynie do przodu.
Dodatkowym atutem jest przepiękna przyroda i wpasowująca się w klimat fantastyka.